Een buitje

14 mei
De minaret laat zich horen : kwart voor vijf in de vroege morgen. Toch weer in slaap gesukkeld. Om kwart voor negen verzamelen voor de wandeling naar Troje, waar wij een rondleiding krijgen door de eigenaar van het pension, die eveneens een erkende gids is. Hij weet boeiend te vertellen. Interessant om de uitleg te horen en de restanten te bekijken. We treffen het met het weer. Aangenaam, zonnig en niet te warm. Teruggekeerd nog een lekker kopje koffie in het pension. Rustig lunchen. Jan en Carla beiden een lekkere verse bruine boterham met de heerlijke honing van Moederdag erop. Op weg naar de volgende locatie : camping Altin Camp in Ören bij Burhaniye. Wederom volgen wij richting Izmir en rijden via Ezine en Edremit richting Burhaniye. Wij rijden via een kustweg door vele dorpen of stadjes. Wij laten ons niet door Garmin verleiden van de route af te wijken en in smalle straten te belanden. Telkens zien wij weer de zee opduiken. Echt een mooie route. Niet ver voor onze eindbestemming tanken wij in een stad diesel. De pompbediende vraagt aan Jan of hij de camper wil laten wassen. Carla moet de camper ergens naar achter toe rijden, waar twee spuiten op de muur zitten. Een opgetrommelde collega helpt een handje. Samen gaan de twee mannen aan de slag. Met welgevallen bekijken zij het resultaat en loodsen Carla met de camper weer terug naar de te volgen route. Wij bedanken de beide mannen en zij zwaaien ons uit. De camping ligt aan de zee en is een mooie locatie. Leuk van opzet. De toiletten, het keukenblok en het washok zijn prima, maar de douches zijn knudde. Wij blijven hier twee nachten. De eerste avond maakt Jan zelf eten klaar. De dag erna een wasje met de hand. Midden op de dag steekt de wind op, die meer wegheeft van een naderende storm. Het wordt gigantisch donker. De bui komt heel snel dichterbij. Met vereende krachten worden luifels binnengehaald, stoelen en tafels in de bagageruimte gedeponeerd. Als alles net binnen is volgt een ongelooflijke hoosbui! Voor sommigen pakt het goed uit. Zij rennen of fietsen zich uit de naad en zijn net op tijd terug. Echter een stel is in het open veld aan het fietsen. Geen schuilplaats! Zij komen het terrein op als een stel verzopen katten. Werkelijk geen droge draad meer aan het lijf! Het is ongelooflijk, maar het klaart weer op! De zon komt terug, maar het is wat minder warm. Eigenlijk een welkome afwisseling! Je krijgt er energie voor terug. Dat komt goed uit, want Jan wilde de afgevallen katjes van de bomen van de neus van de camper verwijderen. Een handige constructie, want ze verdwijnen onder de motorkap. Jan klapt de motorklep open en de linker gasveer ligt los! En de rechterkoplamp zit los! En de tv zit ook niet helemaal goed. De gasveer is nu niet te repareren. Die verdwijnt in het garagedeel. Verschillende mannen bieden een helpende hand door te bekijken of zij bouten en moeren hebben, waarmee de koplamp kan worden vastgezet. Uiteindelijk zet Jan de lamp vast met een bout van de ene en een moer van de ander en het houdt tot nu toe. De tv rammelt niet meer tegen de rechterkant, doordat hij de bevestiging heeft omgedraaid. Zo, dat was weer een klusmiddag met gelukkig koel weer! Ondertussen is het eind van de middag. Nog even tijd voor de blog. Om 7 uur aan tafel in het restaurant, wat vanavond op de camping open is. Bijna iedereen doet mee. Een heerlijke dorado aan de oever van de zee met een prachtig zicht op de ondergaande zon boven Lesbos en Kos en alles wat ons omringt.