Carla haar décolleté wordt niet gewaardeerd

Donderdag 21 juni 2012
Vroeg uit de veren. Wij willen als eerste wegrijden om de anderen de gelegenheid te geven het terrein te verlaten als zij dit willen, daar wij iedereen insluiten. Zelf kunnen wij er echter vanochtend ook niet uit, want wij zijn gisteravond laat door 3 auto’s van de carwash ingesloten! Op het moment, dat Jan wil proberen toch eruit te komen, arriveren 3 mannen van de carwash, die de 3 auto’s opzij rijden. Onze weg is vrij! Wij vertrekken, met Jan & Annie in ons kielzog, die graag ons volgen om de drukke stad Istanboel te ontvluchten, bij gebrek aan een update voor Turkije voor het navigatiesysteem in hun camper. Stuurt Garmin ons verkeerd, dan geldt dit eveneens voor Jan & Annie… Weldra zitten wij echter op de juiste weg naar Alexandropoulos. Het is ontzettend heet! Airco aan en ramen dicht! We kiezen vandaag voor de snelweg langs de zee. Achteraf zou de autobaan voor een deel, misschien een betere keus zijn geweest, want het wegdek van onze weg is bar slecht : vol gaten! Voor de grens eten wij in een spiksplinternieuw restaurant bij een Shell benzinestation. Lekker airco en een heerlijke warme maaltijd! Een buitengewoon vriendelijke kelner, die ons naar Turks gebruik na het afrekenen een soort Kölnisch wasser op de handen spuit, waarna je jouw handen als het ware ermee inwrijft en verfrist. Velen doen het zelfs op hun toet of zelfs ook op hun hoofdhaar met hun handen. Wat nu gebruikelijk is in deze weet ik niet precies. De grenspassage van Turkije naar Griekenland stelt weinig voor… Dit keer rijdt Jan en doe ik lopend de loketten. Drie keer een loket bij een man, die misschien last heeft van de hitte of is het mijn mouwloos T-shirt met open hals?! Ik moet ook wel erg bukken om de man aan te kijken, want hij zit zo laag en alleen het onderstuk van de ruit is doorzichtig… Of is het omdat ik een vrouw ben en geen man? Geen idee, maar de mannen zijn alle drie niet echt vriendelijk! De Turkse soldaten, die op wacht staan op de brug over de rivier, die de grens tussen Griekenland en Turkije vormt, zijn dit keer heel vriendelijk : zij lachen en knikken en steken soms zelfs hun hand op, ondanks het wapen wat zij in hun ene hand hebben, als het ware in de aanslag, wat best vijandig overkomt! In Alexandropoulos de wagen op zijn plaats gezet. Zwemkleding uit de kast en de zee in. Badkleding opgedroogd, je smelt van de hitte: wederom een duik in zee! Nog even naar de bakker om brood. Uitverkocht! Alleen banket op voorraad! Te zoet in plaats van een hartige hap! Morgen vanaf 8 uur weer vers brood te koop…zegt de bakker. Gelukkig nog brood in onze vriezer. Temperatuur in de wagen 41 graden C, buiten is het 39 graden C. Wat een hitte! Het is heerlijk om af te koelen in de zee! Qua temperatuur is het buiten prettiger dan in de camper! Echter de muggen steken iedereen lek! Toch maar naar binnen en proberen te slapen… Het slaapt echter echt niet fijn!