Mensen kijken

Zaterdag wordt medegedeeld, dat wij gerepatrieerd zullen worden, omdat Carla vanwege het kostenaspect in Nederland moet worden behandeld. Jan geeft aan, dat Carla zichzelf niet kan redden en hem als begeleider nodig heeft bij alle normale handelingen, zoals bij het gaan zitten en opstaan en toiletbezoek. Weer benadrukt Jan, dat wij op zijn vroegst over drie maanden onze reis zullen kunnen hervatten. Wij zullen een Fit-to-Fly verklaring in het ziekenhuis moeten aanvragen om te kunnen overleggen aan de vliegmaatschappij. Bij het ontbreken hiervan mogen zij weigeren Carla te vervoeren. Jan zoekt op internet het adres van Paraiso Suizo, waarop hij tijdens de voorbereidingen van onze reis toevalligerwijs is gestuit. Lovende recensies in menig reisverhaal over de beheerders, bij wie je de camper kan onderbrengen in geval van nood. Het contact met de Zwitsers verloopt plezierig. Zij spreken af, dat Jan de Unimog kan komen brengen om tijdens de revalidatieperiode van Carla de camper op een veilige plek achter te laten. Jan haalt tassen uit de camper om in de hotelkamer een definitieve selectie toe te passen in verband met onze terugkeer naar Europa. Gedoseerd over de dag telkens wat sorteren… Wij besluiten alle Spaanse lesboeken mee naar Nederland te nemen om thuis Spaans te kunnen studeren en bij terugkeer naar Montevideo achter te laten. Dit is nu wellicht extra gewicht, maar creëert bewegingsvrijheid in de wagen tijdens het zwerven. Het is in de Unimog een kwestie van woekeren met de ruimte! Een beter Spaans woordenboek gaan wij alsnog in Nederland aanschaffen, want de onze is te beperkt, merken wij nu wij hier zijn. Will heeft ons dit al eerder aanbevolen. Een mens neemt een advies niet altijd ter harte en moet eerst zijn neus stoten! Wij hebben een herkansing! Het is een prachtige zonnige dag! Veel mensen hebben een vrije dag en genieten van de boulevard! Carla zit niet op een terrasje, maar heeft een geweldig plekje voor het raam in de hotelkamer met een groots uitzicht! Wanneer Carla zich niet bezighoudt met het schiften van bagage, kijkt zij eindeloos mensen. Een natje en droogje op zijn tijd… Voor Jan en Carla, maar eveneens voor al die voorbijgangers! De mensen op de boulevard nestelen zich op de muur om te lunchen en te recreëren. Iedereen loopt met een thermoskan , schenkt bekertjes vol om partner of kind te laven met een speciaal traditioneel drankje <>, wat zeer populair is in Uruguay, lopend en zittend! Een grappig gezicht! Bijna iedereen sjouwt met een mobieltje!!!!! Telefoneren: overstekend, wandelend, staand, zittend of liggend! Wordt de pas ingehouden, wedden dat er een pose voor een selfie wordt gezocht –staand of zittend- !!! Of nu toch die foto van het gehele gezin of vriendengroep met de mooie achtergrond van de oceaan en de ondergaande zon!!! Een ultieme plek voor liefde, waarbij de vrouw regelmatig geëmancipeerd het voortouw neemt !! Uren zoenen: een eldorado voor de Uruguese man en vrouw???? Een mens hoeft zich op de Rambla Francia niet te vervelen! Rond 16 uur stroomt de boulevard leeg. Een regenfront lijkt te naderen. Om 17 uur barst het noodweer los met onweer en regen. Overeenkomst met Nederland!!!
Zondag wordt Jan wederom door SOS teruggebeld: toestemming voor Jan om als begeleider met Carla eveneens Businessclass te reizen. Er zal worden geprobeerd voor dinsdag een vlucht te regelen. Jan benoemt wederom de benodigde herstelperiode voor Carla van minstens 3 maanden. Tijdens het ontbijt liggen er schepen op de rede voor Montevideo. Zeilboten en vissersschepen op de oceaan. Reeds vroeg joggen, skeeleren en wandelen talloze sportievelingen op de boulevard, wat zich de gehele dag voortzet. Het traject is voorzien van markeringen, zodat men kan aflezen welke afstand is afgelegd. Zelden een racefiets, maar regelmatig mountainbikes of leenfietsen. In de loop van de middag passeren er een stuk of vijf kinderwagens en een keer een baby in een draagzak bij moeder op de buik. Een keer zien wij een jong kind op een grote auto met een trapmechanisme voorzien van een koord, waarmee hij getrokken kan worden. Minder luxe dan bij ons…. Op ons kruispunt staan twee strepen parallel op het wegdek. Het duurt even voor wij dit als een zebra herkennen. Het verbaast ons, dat bijna iedereen zich keurig houdt aan deze afbakening en gedisciplineerd omloopt, om op die bewuste plaats over te steken. Om de zoveel tijd passeert een open toeristenbus om Montevideo te bekijken. Jan is op aanraden van Martine en SOS op zoek naar een apotheek om Fragmin injecties voor Carla te bemachtigen om een embolie tijdens het vliegen te voorkomen. Hij geniet van het lopen door de stad en is trots, dat hij zich met zijn Spaans kan redden. Carla gaat samen met Jan naar buiten voor de ingang van het hotel om van het heerlijke weer te genieten, maar met haar been in een brace op het licht hellende trottoir stappen is te inspannend en te pijnlijk. Retour stoel voor het raam met been op het kofferbankje. Een verademing om te zitten! Hoe fijn het ook is om van het aangename weer te proeven… Een voordeel, dat deze boulevard de ultieme plek is om te flaneren! Afleiding genoeg! Als de duisternis is ingevallen valt het gebruik op van blauwe led richtingaanwijzers en blauwe led strepen om de belijning van de supersnelle auto te versterken. Een groep motorrijders passeert met hoge snelheid, terwijl nummer vijf languit horizontaal bovenop zijn motor ligt…Echt niet wijs! Levensgevaarlijk! Een vlaag van herkenning van machogedrag. Europa? Nee, Zuid Amerika…