Sightseeing

Zaterdag 26 mei
Vandaag hebben wij niet zo’n haast om weg te komen. Gisteravond was er disco, hoogstwaarschijnlijk in het hotel naast ons. Ervoor leek het of er een bingo was of iets dergelijks. In elk geval veel kabaal. Hierdoor een vrij korte nacht. Rond half tien horen wij uit de luidsprekers zingen : Good morning, good morning (zo’n song van lang geleden); gevolgd door: We took care of you the whole night! Apart en toch ook grappig om dit te horen: dit is all-inclusive! De afstand, die wij vandaag afleggen is niet zo groot. Wij gaan eerst naar Antalya en vervolgens richting Alanya, maar wij zijn niet van voornemen om alle archeologisch interessante zaken vandaag te bekijken. Misschien Aspendos, maar Side lijkt ons voor vandaag boeiender. Eerlijk gezegd willen wij vandaag eens wat aan sightseeing doen. Wat trekt zoveel Nederlanders aan om in deze streek vakantie te houden? Wij willen dat nu eens met eigen ogen bekijken. Antalya is een buitengewoon grote stad! Mooi gelegen aan een baai aan de voet van het westelijk Taurusgebergte. Wat een mensen! Ontzettend druk verkeer! Enorme hotels met allerlei faciliteiten: eigen zwembad met grote glijbaan, eigen tennisbaan, eigen strand, eigen voetbalveld. Wat echter opvalt is het minibalkonnetje bij elk hotel! Er zijn oudere hotels, maar prachtige nieuwe hotels, die elkaar de loef afsteken qua ontwerp, en bouwputten van hotels in aanbouw! Een mens weet niet wat hij ziet! Wij volgen de kustweg. Het ene stadje gaat over in het volgende stadje. Eigenlijk een lint van hoofdzakelijk hotels met toeristische winkels. Op straat ontzettend veel toeristen op weg naar het strand, of winkelend of wachtend op een van de minibusjes of zittend in een grote bus op weg voor een excursie. Minibussen en bussen omgeven ons op de weg! Hotels worden hier letterlijk uit de grond gestampt! Als wij Side bereiken halen wij opgelucht adem. Hier voelen wij ons meer op ons plaats. Sinds 1947 heeft men hier opgravingen gedaan in de duinen. Het stadje vormt tezamen met de opgravingen door integratie een natuurlijk geheel. Wij parkeren hier de camper en slenteren door het stadje op zoek naar nieuwe waterschoenen voor Jan. Eenmaal gevonden zijgen wij neer op een terrasje bij een oude muur en eten kebab en groente in een opgerolde Turkse pannenkoek, wat heerlijk smaakt. Erna langs de zee, een blik in het amfitheater met een prachtig uitzicht op de omgeving, terug naar de parkeerplaats, waar het wel even moeite kost de camper te keren en de poort uit te rijden. Op weg naar de camping met een Zwitserse eigenaresse, waar wij 2 nachten aan het strand zullen staan. Carla leest niet goed de instructie: wij slaan te vroeg af. Gelukkig kunnen wij keren en nemen nu de goede afslag, want de weg is zo breed als onze camper. Keren is er niet bij! Woekeren met de ruimte en met de bomen op het veld! Voor de leiding een behoorlijke klus om ons geplaatst te krijgen, maar het lukt! Onze camper staat klem tussen de olijfbomen, een telefoonpaal annex lichtmast en een palm. Het ene luik achter kan niet helemaal open om de stoelen en de tafel te pakken, maar met vereende krachten kom je er wel. Met een geleende snoeischaar is de olijfboom keurig in model! Het is heerlijk zwoel, een prima temperatuur om buiten te eten en lekker op tijd naar bed te gaan!