Sporen zoeken

Maandag 28 mei 2012
Wij hebben gisteren heerlijk in de zee gezwommen! Het was echt een mooi strand bij deze camping : Nostalgie Beach Pension Camping nabij Kizelot en Kizilagac. In het voorjaar leggen zeeschildpadden hier hun eieren. Vandaag vertrekken wij wederom naar een camping, waar zeeschildpadden in de zee vertoeven. Deze camping heeft een prachtig zandstrand, waar eveneens zeeschildpadden in het voorjaar hun eieren leggen <60 a 70 eieren in een keer>. De plekken waar eieren liggen, worden door een milieugroep met een metalen korf gemarkeerd en beschermd. Vanaf camping Nostalgie volgen wij de weg richting Alanya, een van de snelst groeiende toeristensteden. Dit is te zien!Voor, in en na deze stad wemelt het van de toeristen en hotels! Zelfs 3 kamelen en geheel uitgedoste begeleiders in traditionele kleding vlak naast grote all-inclusive hotels om de toeristen te plezieren!Niet authentiek voor deze streek!Een mooie kustroute met uitzicht op zee. De parkeerplaatsen zijn wel erg vies. Ieder laat zijn afval gewoon achter. Sommige plaatsen lijken wel vuilnisbelten! Jammer van het milieu! Echter evenmin plezierig om te lunchen of te parkeren voor een thee- of koffiestop! In een bocht van de weg ligt een Turks restaurant. Wij stoppen hier om koffie te drinken. Zeer gastvrij worden wij ontvangen door een vriendelijke Turkse eigenaar, die Jan laat weten, dat hij hier gratis met de camper mag staan, beneden van zijn strandje en de strandstoelen gebruik mag maken. Hij vind het plezierig als wij van zijn gastvrijheid gebruik zouden willen maken. Door de Turkse vrouw , hoogstwaarschijnlijk zijn echtgenote,die het terras aan het ontdoen is van de bladeren van de boom, die een natuurlijk zonnedek vormt, worden wij uitgenodigd op het terras plaats te nemen. Wij hebben een magnifiek uitzicht op de zee, de kust en het vasteland. Het is heerlijk onder het bladerdek van de prachtige boom. De buurman van de overkant, die even komt buurten, vertelt, dat het een Johannesbroodboom is. De boom draagt grote langwerpige vruchten, waarvan zijn vrouw fijne bloem maakt en brood bakt. Heel gezond volgens hem. Theo en Sio Hung hebben zich ondertussen bij ons gevoegd. Er ontspint zich een interessant gesprek over Turkije in relatie met West-Europa. Met name ontspint zich een gesprek over de mogelijkheid van integratie en de afkomst van de immigranten, die als werkkrachten in landen als Marokko en Turkije werden aangetrokken. Deze Turkse man is de mening toegedaan, dat beter de mensen uit de verstedelijkte gebieden door West-Europa aangetrokken hadden kunnen worden dan de bergbewoners. Hij vindt het cultuurverschil te groot tussen de bergbewoners en West-Europa. Leerzaam om gedachten uit te wisselen met de plaatselijke bevolking. Het is hoog tijd om verder te rijden! Onderweg zien wij bananenplantages en stalletjes, waar je bananenkammen kunt kopen. Turkse bananen zijn kleiner en zoeter dan de welbekende Chiquita bananen bij ons. Ze smaken eigenlijk net als de bananen in Nigeria : zongerijpt!Op een gegeven moment zien wij de burcht van Anamur zich tegen de horizon aftekenen. Camping Dragon Otel ligt hier vlak voor aan de weg en aan het strand. De camping biedt volop schaduw door de keurig op rijen staande bomen, als een nieuw aangeplant bos. Wij krijgen een plekje aangewezen voor onze camper. Het lukt niet de bocht te nemen zonder de bomen te kielhalen. Jan geeft het op en vraagt om een andere plaats. Jan, onze groepsleider, loopt voor de camper uit en gaat ons voor naar een andere plek. Op het strand met uitzicht op zee en de burcht! Een A- locatie! Gelukkig is het zand goed hard! Stel je voor, dat je erin wegzakt en er uit moet worden getrokken… Jan zet het hydraulisch levelsysteem in werking. Het pakt en gaat niet de grond in. Een geruststellende gedachte! Wij gaan op zoek naar afdrukken van de zeestrandschildpadden, die aan land zijn gegaan. Waarachtig ongeveer 1,5 km noordwaarts zijn sporen te zien! Op de foto geprobeerd netjes vast te leggen. Nog even gezellig op het strand bij elkaar voor een drankje en een hapje voor wij om 19 uur aan tafel gaan in het restaurant van de camping. Ook hier een grote overdekte veranda met lange gedekte tafels. De moeder van onze gastvrouw heeft met haar 74 jaar een heerlijke maaltijd bereikt : linzensoep, salade, gevulde aubergines met gehakt, grote groene paprika en een soort sperziebonen erbij, met een soort custardvla toe. Na het eten bedanken wij de moeder en de vrouw die haar geassisteerd heeft. Allebei de vrouwen glimmen vol trots! Een romantische nacht aan het strand!