Zigeunerkamp en haman

Vrijdag 15 juni 2012
Als wij de camperdeur ’s ochtends om 7.15 uur openen, valt de warmte op ons. Het is in de camper koeler dan buiten! Ondanks het feit, dat de ventilator bij het bed is uitgevallen! Wij werken het ochtendprogramma af voor het vertrek naar een andere locatie. Vandaag rijden wij van Bogazkale naar Ankara, waar wij bij het Esenboga Airport Hotel op het terrein mogen staan met de camper. Hier zijn niet veel voorzieningen voor de camper. Dit is de reden, dat wij de toilet nu netjes legen in het chemisch toilet, de watervoorraad voor het vertrek aanvullen en onderweg op een geschikte plek de vuilwatertank legen. In Ankara kunnen wij met een schone lei weer beginnen. Altijd prettig! In het dorp zoeken wij een supermarkt op voor aanvullende boodschappen. Met dit warme weer moet de drinkvoorraad aangevuld worden : grote 5 liter watercontainers, melk en frisdrank zonder prik. Doen wij het museum in Bogazkale nog wel of doen wij het niet?! Wij besluiten op het gemak te gaan rijden. De weg heeft aardig wat gaten, maar het asfalt is nog niet nat van de hitte. Plezierig, anders kan de wagen weer worden ontdaan van de teerspetters en teervlekken! Gelukkig zijn de meeste teerverontreinigingen door de boter verwijderd! Om een uur of elf parkeren wij langs de grote weg voor een bakje koffie als er eindelijk een kleine parkeerplaats opdoemt. Een kleine bestelauto stopt voor ons. De bestuurder opent de achterklep. 2 vrouwen klimmen eruit, gevolgd door 2 meisjes van circa 6 en 8 jaar en uit het rechter voorportier stapt de andere echtgenoot. De berm is niet echt fris en ligt vol rotzooi, maar de picknickspulletjes worden desondanks hier in de schaduw van de bomen uitgespreid en gedeponeerd. Gezamenlijk vlijen zij zich op de grond en hebben het zichtbaar naar hun zin. Wij zouden zo’n plekje niet uitkiezen om te zitten, hoogstens even blijven staan… Wij rijden verder door het heuvelachtige landschap. Veel rode aarde! Verwerkt als potten, siervoorwerpen en bakstenen te koop. De afslag, die Jan op het oog heeft, zien wij onderweg niet aangegeven. Gewoon maar doorrijden via de grote weg. Het is smoorheet : buiten is het 40,5 gr C en in de auto 38,5 gr C! Het is niet moeilijk onze bestemming te vinden. Als wij arriveren komen de leiders net aan. Afspraak is: buiten het terrein wachten tot alles geregeld is en de NKC-vlag aan het hek hangt! Hangt de vlag, dan mag je het terrein op! De leiding heeft zo de gelegenheid zelf met de camping of beheerder van het terrein alles door te nemen en te bekijken hoe de campers moeten worden geplaatst. Wij lunchen op ons gemak en krijgen erna ons plekje gewezen. Voor de neus van onze camper ligt het chemisch toilet! Het riekt! Gelukkig voor ons waait de wind de andere kant op! Pech voor Jos &Carla, die de volle laag krijgen! De camping ligt binnen een hekwerk tegenover het hotel met 24 uur bewaking. Het geheel heeft wel wat weg van een zigeunerkamp! De bewaker vindt, dat wij te dicht bij het hekwerk staan, wij verder weg van het hek moeten staan, dus wij verplaatsen de camper naar opzij. Moeilijker om nu de camper te beroeren van buitenaf! Consigne : alles op slot als je er niet bent! Langs ons loopt een drukke weg richting Istanboel. Mensen lopen langs het hek. Over ons heen vliegen de vliegtuigen om op te stijgen of te dalen. De iman roept ons luid en klaar op! Eind van de middag in het hotel naar de hamam en de masseur geweest. Met zijn achten vanwege Dymphna’s verjaardag, eveneens in het hotel, een prima diner met een heerlijke Turkse wijn om op Dymphna te toasten! Echter werkelijk op zijn Turks! Heel rap wordt doorgaans het eten geserveerd! Voorgerecht op, hoofdgerecht wordt opgediend! Bord leeg : je toetje staat al voor je neus! Of je buurman of buurvrouw nog aan het vorige gerecht bezig is, maakt niets uit! Je bent nog niet aan het dessert begonnen, wordt er reeds geïnformeerd of je thee of koffie toe wilt… Wil je de thee of koffie gaan opdrinken, komen ze al alles afrekenen! In dit restaurant is het wel erg bar en boos! Wij steken er de draak mee, maar Jannie ergert zich er echt aan en weigert nu af te rekenen. Zij wil eerst rustig haat thee opdrinken! Ondanks de andere gang van zaken tijdens het diner in dit *****restaurant zijn wij relaxed! Wie weet slapen wij dwars door alles heen!