Wandelen! onder een natuurlijke brug

Dag 34
Vanochtend bijtijds opgestaan, daar wij aan de buitenzijde staan op het aan de groep aangewezen gedeelte van het campingterrein. Wij belemmeren de doorgang voor degenen, die door ons worden ingesloten. Vroeg uit de veren om ergernis te voorkomen. In eerste instantie volgen wij richting Fez om 24 km na de camping weg R210 richting Sidi-Rahal en Demnate aan te houden. Vruchtbare landbouwgrond alom. Langs de weg worden nieuwe aardappelen, tomaten, gele worteltjes, kleine komkommertjes en andere producten aangeboden. Als er gelegenheid is te stoppen met onze camper zetten wij ons vehikel aan de zijkant van de weg om inkopen te doen. Heerlijk van smaak zoals wij deze gewassen uit onze jeugd kennen en herinneren! Niet uit de grond gestampt! Deze gewassen hebben nog de tijd om te groeien, genoeg water en veel zon. Wat wil een mens nog meer…. Op het land zijn grote groepen mensen druk bezig met het binden van het rijpe graan. Nostalgie! Geleidelijk stijgt de weg en rijden wij de Midden Atlas in. Het is dunbevolkt. De mensen zijn arm in deze streek. Wij hebben nog broden, flessen water, schriften, ballpoints en een voetbal om weg te geven. Wanneer wij Demnate bereiken slaan wij rechtsaf en vinden nadat wij de afslag hebben gemist, toch de juiste weg naar Imi-n-Ifri, weg R107, waar wij de camper op een doodlopend weggetje naast de Pont Naturel op aanwijzing van twee jonge mannen parkeren. De ene man biedt zich aan als gids, op welk aanbod Jan ingaat. Eerst wandelschoenen aan, adviseert de gids. Tezamen met Donald&Corrie volgen wij de gids. Lekker in de schaduw, denken wij. Alras gaan wij een smaller pad in. Het blijkt een ezelspaadje te zijn, waarlangs hij ons voert, met zicht op de bodem van het ravijn en de rivier, waarin vele Marokkaanse families genieten van de koelte van het water en de koele rotsen, terwijl de warmte intens is. De zon brandt. Ook op ons…Het pad wordt steiler en steiler. Moeilijk om je voeten stabiel neer te zetten. De gids helpt de twee vrouwen. Corrie vindt het doodeng, maar doet het wel. Als wij beneden aankomen, geeft zij aan, dat ze nooit mee was gegaan als ze dit van tevoren had geweten. Wij steken haar een hart onder de riem: geweldig,dat ze zichzelf heeft overtroffen! Deze plek is wondermooi! Wij genieten van de waterval. De gids voert ons de grot in, waar een pad met trappen ons de grot weer uitleidt. Wanneer wij ons in de grot omkeren vormen de contouren van de grot het werelddeel Afrika met de hemel als achtergrond. Een mooie doorkijk! Het zijn zeer veel treden, die ons naar boven voeren…. Af en toe een tussenstop om op adem te komen. Onze gids leidt ons als wij boven aankomen naar een cafeetje, waar wij wat kunnen eten en drinken. Op het dakterras is het heerlijk koel en hebben wij een prachtig uitzicht op de Pont Naturel en de aan en afrijdende kleine busjes en grote bussen. Met recht een toeristische trekpleister voor de Marokkanen. Dorst hebben wij zeker, maar ook trek! Een zeer beperkte kaart: een tajine met konijn. Het konijn lokt ons niet. Kan hij ons nog iets anders aanbieden? Ja: een Berberomelet. Ons drinken is ondertussen op! De gasten rondom ons hebben allang hun tajine met konijn geserveerd gekregen en met smaak genuttigd! De tajines hebben al uren staan garen…. Logisch, denken wij, dat hun eten snel arriveert. Maar die omelet zou nu toch wel klaar kunnen zijn! Wij zitten hier ondertussen een uur en wij moeten nog een onbekend traject afleggen. Wachten duurt lang! Als wij denken op te stappen, komt de man met een stralend gezicht met de omelet op ons af. Met zijn vieren delen wij de grote ovenschaal. Ons geduld wordt ruimschoots beloond: het smaakt verrukkelijk! Eieren en verschillende groenten hebben in een grote tajine staan garen, met een uitzonderlijk heerlijk resultaat! Een kopje muntthee toe voor een voorspoedige spijsvertering. Onze gids staat onder aan de trap te wachten en biedt ons nog een andere excursie aan. Wij bedanken hem hartelijk, maar vervolgen onze weg. Wij waren vroeg, maar nu niet meer. De camper achteruit gereden, want keren lukt absoluut niet. Het weggetje is te smal of liever gezegd, wij zijn te lang! Terug naar Demnate en rechtsaf richting Azilal via Tanannt, om 22km na Tanannt Cascades d’Ouzoud te volgen. Ook hier veel armoede en mensen, die aan het einde van de wereld lijken te wonen. Een blinde man is heel blij met wat hij van Jan krijgt. Een mens schaamt zich op zo’n moment voor zijn eigen weelde. Toch merk je dat hier veel toeristen passeren. Er is geen andere route dan deze slechte weg om de watervallen, een toeristische trekpleister voor Marokkaanse en buitenlandse toeristen, te bereiken. Een groepje jongens, variërend in leeftijd van ongeveer zes tot twaalf, maakt dankbaar gebruik van deze wetenschap. Met zijn allen blokkeren zij de weg, zodat je wel vaart moet minderen. Als Carla ieder een schrift en een ballpoint aanreikt, grist de grootste en langste alles uit de handen van de jongeren en probeert de spulletjes uit Carla’s handen te snaaien. Hij eist meer giften en geld. Carla wordt woest en vertelt hem, dat ze meer dan genoeg hebben gekregen. Jan trekt rustig op, terwijl de jongen aan het raamkozijn zich vastklampt, maar gelukkig toch weer loslaat. Je bent als de dood, dat er een kind onder de wielen terechtkomt… Niets te horen van kletterende of ketsende stenen tegen de camper, gegooid door de jongens, die wij in de spiegels in de verte zien verdwijnen. Gelukkig! Een stenenregen heeft al verschillende campers binnen de groep akelige deuken en beschadigingen opgeleverd.. Dit oponthoud spant werkelijk de kroon! Tot dusver gelukkig niet eerder in een soortgelijke situatie beland. Een onprettige en stressvolle ervaring! Weldra bereiken wij auberge/camping in Ouzoud, opgericht door een Nederlands stel, die een mooie camping hebben verwezenlijkt. Naast kampeerplaatsen zijn er gezellige appartementen gerealiseerd, waarin men een kamer kan huren, van welke optie de Marokkanen intensief gebruik maken. Wij slapen hier twee nachten; twee nachten is de locatie volgeboekt! Logisch: de appartementen ademen een Provencaalse annex Marokkaanse warme sfeer. En alles is heel schoon! Bovendien kan je hier voortreffelijk eten! Wij gebruiken een eenvoudige broodmaaltijd en gaan op tijd naar bed. Heerlijk koel gedurende de nacht na het warme Marakkech!