Dure auto's

Maandag 18 juni 2012
Iedereen is reeds vroeg present, ondanks de voetbal gisteravond. Op deze camping is de opstelling zodanig, dat de een niet wegkan als de ander niet vertrekt. Consternatie : er zit iemand opgesloten op het toilet! De Turkse campingeigenaar geeft een ieder zijn visitekaartje en instrueert ons welke route te volgen. Hij raadt ons af vanwege onze grote camper tot aan Istanboel de gele weg te volgen : te moeizaam rijden volgens hem.
Istanbul is onze volgende bestemming. We voelen ons fit, hebben lekker geslapen en kiezen voor de smalle weg langs de Zwarte Zee om misschien later via de tolweg verder te gaan. Het wegdek is aanvankelijk bar slecht en vol kuilen en gaten. Bochtig eveneens! Echter het lukt! De rijlessen brengen hun geld op! Het is een mooie route heuvel op, heuvel af. Leuke dorpjes en vergezichten. Notenbomen en moerbeibomen. Mais en koren op het veld. In Kandira moeten wij beslissen : de gele weg of via Izmit de grote weg op. Toch de keuze voor Agva en Sile. Een betere weg dan na de camping, eerlijk gezegd! Vanuit het noorden rijden wij Istanbul binnen via de D20 en D10. Garmin leidt ons over de eerst aangelegde brug over de Bosporus. Een geweldig gezicht Een tanker wordt door 2 sleepboten door de Bosporus getrokken. Sterke stroming en vrij smal! We krijgen een telefoontje van de leiding dat velen van de groep problemen hebben om de juiste afslag op de ring te vinden en ze zitten vast in de file. Wij passeren de stilstaande auto’s van het ons tegemoetkomende verkeer. Zo’n 19 km file staat er voor de brug over de Bosporus op de andere zijde. Gelukkig voor ons. In een ruk kunnen wij doorrijden naar de plaats van bestemming. We arriveren op de bestemming overeenkomend met de aan ons opgegeven coördinaten. Tot onze verbazing blijkt dit een carwash te zijn! Dat is toch wel fout, denken wij in eerste instantie. Nee, de Carthago van Jan&Jannie staat hier! De camping blijkt de parkeerplaats van een autowasserij te zijn! Auto’s rijden af en aan om gewassen te worden en hier moeten we met de groep gaan staan! De touroperator in Istanbul arriveert en geeft aan, dat er geen andere mogelijkheid in Istanbul is. In heel Istanbul is geen camping of camperplaats voor onze groep. Inschikken met de wagens . Sommigen van de groep doen dit niet, het is een heel gekrakeel! De leiding is totaal niet van deze situatie op de hoogte en gaat in spoedberaad. Volgens Garmin is er nog een camping 2 km verder op. Jan gaat met een taxi op onderzoek uit. Wat blijkt : dit is een camping voor gehandicapten, wij mogen hier niet staan. Een mogelijkheid is in een hotel en de auto op het parkeerterrein. Slapen in de camper is absoluut verboden! 38 km verder is wel een camping, welke door de ANWB wordt gebruikt. De eigenaar heeft plek voor 21 campers en wil ons graag hebben… Echter Arief, de Turkse agent, ziet vervoer met de bus vanuit deze camping niet zitten voor het geplande programma: te ver weg met de chaos van het verkeer! Onder tussen heeft de leiding de verschillende opties tegen elkaar afgezet : de rustdag in Istanbul schrappen, een dag eerder naar Griekenland naar Alaxandroupolis als dit mogelijk is… Onze camper geplaatst .Wij staan aan de buitenkant van de groep, aan de zijde van de carwash, waar auto’s tot 11 uur ’s avonds aan en af rijden, keren en naast onze camper worden gewassen, afgedroogd en gestofzuigd. Een drukke nering! Een hele belevenis! Wel benauwd voor beschadiging van ons huis! Wij staan in een van de duurste wijken van Istanbul : Porsches, Mercedes’, dure BMW’s, 6 cilinder Golfjes, een Cadillac en een Lamberini worden er gewassen. Er valt beslist veel te zien! Als het autowassen stopt, komt de een na de ander met een dure auto het terrein op om ’s nachts te parkeren tot ’s ochtends vroeg als een ieder zijn dure vervoermiddel ophaalt voor zijn werk! Het is benauwd op ons stekkie! Weinig afkoeling in de luwte van de heuvel! Niettegenstaande een redelijke slaap.