Vriendelijke mensen

Dinsdag 29 mei 2012
Jan wil vertrekken voor iedereen weg is. Hij heeft het zand verkend hoe te rijden. Eerst achteruit, de route volgend van bij aankomst,voor het pad op de camping keren en terug naar de kustweg. Vorig jaar kwamen er campers vast te zitten in het mulle zand! Jan vertrouwt op de achteraandrijving en de winterbanden, maar helemaal gerust is hij er toch niet op! Het gaat prima! Geen vuiltje aan de lucht! Wij parkeren de camper tegenover de burcht, kopen netjes een kaartje aan het loket en worden aangesproken dor een man, die zojuist is gearriveerd met zijn auto. Uitvoerig showt hij zijn rozen in de perken buiten de kasteelmuur (een uit de hand gelopen hobby), zelfs rozen zonder doorns uit Alanya. Carla krijgt een mooie roos aangeboden, die Jan op haar hoed steekt. Deze man vertelt, dat zijn vriend met een Hollandse vrouw in Barendrecht woont en laat het adres zien, waarop wij antwoorden, dat onze zoon niet ver van zijn vriend vandaan woont. Hierna neemt hij ons mee het kasteel in, wijst ons de weg en geeft uitleg. Carla wordt aan de hand meegenomen en verteld < Hier madam een foto; daar goed met de rug tegen de muur madam; daar madam het paradijseiland mooi met de contouren van de muur – zonder flits madam!--> Het is vermakelijk. Jan kan erom lachen. Hij zegt: hoe krijg jij dat toch versierd! De man is echter wel zorgzaam en geeft aan, wat veilig is en wat niet goed toegankelijk is en gebiedt ons langzaam de hoge treden te nemen. Mamure Kalesi is een mooi kasteel met zijn 39 torens en zijn goed bewaarde muren! In de slotgracht zwemmen talloze zoetwaterschildpadden, die hun kopjes boven het water en het kroos uitsteken. Een grappig gezicht! Het blijkt, dat de man deels op het kasteel werkt en deels op de camping, waar wij bivakkeerden, het strand ontdoet van alle vuiligheid, die aanspoelt, zoals plastic flessen, om de zeeschildpadden daar te behouden en zo optimaal mogelijk kansen te bieden. Net geboren schildpadjes, die op hun rug liggen, keert hij om en zet hen terug in de zee. Na de rondleiding krijgen wij een kopje thee geoffreerd, mogen het fotoboek van hem bekijken en krijgen tevens het verzoek in het gastenboek te schrijven. Ondertussen heeft de man netjes zijn NAW-gegevens en het gewenste formaat voor de toe te sturen foto’s op een briefje genoteerd! Hij weet het wel te regelen! Samen lachen Jan en Carla erom! Nieuwe bezoekers! De man ziet zijn kans schoon en spreekt hen aan… Bij het cafeetje naast de geparkeerde camper aan de overkant drinken wij nog Jus d’orange en een Nescafe voor wij vertrekken. Uiteindelijk gaan wij de hort op, richting oosten. Een prachtige route door de bergen, wel bochtig, met stijgen en dalen en schitterende vergezichten! De overheid is druk bezig de weg te verbeteren, want de weg is te smal en te oud. Wij moeten goed op de bermranden letten, die afkerven en worden ondermijnd door het water, wat van de berghellingen naar beneden stroomt. Af en toe kan je met je camper naar een strandje en, krek, staat daar een camper van onze groep! Wij maken alleen even een stop om ons zeepwater te lozen bij de plantjes, die hebben wel dorst en zijn daar niet rouwig om. De campings hebben in Turkije geen faciliteiten voor afvoer van vuil water. Vandaar! De overige faciliteiten zijn vaak summier. Een goed geoutilleerde camper met een toilet en een douche is een luxe vergeleken met wat vaak beschikbaar is! We genieten ervan. Carla vindt, dat ze maar kort kan douchen. Maar ja, 120 liter zijn er zo doorheen! Dan kan Jan met de 16 liter tank heen en weer, om de watervoorraad aan te vullen. Reken maar uit, hoe vaak Jan heen en weer loopt. We komen om 15.30 uur in Tasucu op camping aan. Zoals de hele reis al gebruikelijk, komen de 2 dames van de leiding ons tegemoet om ons te verwelkomen. Dit maal met een antidraaisnoepje vanwege het vele bochtenwerk onderweg en het zakje met de nummers, waaruit Carla een blokje moet pakken. Carla trekt een mooi nummer : we staan voor het strand met ligbedden en parasols. Met onze neus richting het zuiden met zicht op de zee, de stad en de veerboot naar Cyprus. Een schitterende locatie! Drie nachten overnachten wij hier. We plonzen de zee in: heerlijk! Als zeehondjes warmen wij ons aan de zon. ’s Middags hebben wij reeds heerlijk kebab met groente gegeten in een restaurantje aan een baai onderweg. Een goed excuus om het ons makkelijk te maken en nu vers brood met heel veel lekkere zoete aardbeien te eten. Met de geluiden van de kabbelende zee zo dichtbij, zijn wij snel onder zeil.