Boter op de camper

Donderdag 14 juni 2012
Vandaag selfsupporting : gebruik van eigen toilet, eigen douche en eigen gootsteen! Cobi’s wisser voor de douche heeft deze vakantie werkelijk zijn diensten bewezen! Een geschenk, wat zijn nut oplevert! Elke keer als ik de wisser gebruik, doemen Cobi en Jelle op het netvlies op. Cobi en Jelle hebben inderdaad gelijk! In een camper heb je alles bij de hand. Wat een luxe!Heerlijk : de faciliteiten, die deze camper ons biedt! De Turkse campings zijn prima staanplaatsen met vaak mooie uitzichten, maar de voorzieningen zijn vaak nihil. Dan bof je, dat alles in je eigen huisje voorhanden is!
Ons andere geschenk, het espressoapparaat, heeft ons helaas in de steek gelaten. Niet meer op druk te krijgen! Jammer genoeg! Wel een enorme sortering padjes met verschillende smaken in de garage. Wat te doen? In eerste instantie gebruiken wij de Canadese koffie, geschenk van broer Hans. Gelukkig hebben wij de filter meegenomen om koffie op te gieten boven de thermosfles! Dit komt goed van pas! De koffie bevalt prima en smaakt echt lekker, hoor Hans! Jan heeft een stikgoed idee voor de padjes! Hij haalt het totale assortiment uit de garage van de camper en fröbelt erop los!Soort bij soort, precies genoeg voor een thermoskan. Elke dag weer een andere smaak, dat is raak! Deze afwisseling is een goede zaak! Het verveelt niet, maar animeert!
Vanochtend worden wij voor de excursie met 2x een dolmus plus een tractor met huifkar erachter, naar de ruïne van de stad Hattusa gebracht, 1375-1200 voor Christus de hoofdstad van het Hettitische Rijk. De stad was omringd door een 6 km lange muur. Een replica van een gedeelte van de oorspronkelijke muur torent in het landschap omhoog. Hattusa kende een boven- en onderstad. Tijdens de bloeitijd bestond de hoofdstad als zetel van de regering grotendeels uit soldaten. In 1269 voor Christus werd hier het eerste vredesverdrag , wat bekend is, getekend tussen de Hettieten en de Egyptenaren, tussen de Hettitische koning Hattushili III en de Egyptische Farao Ramses II . Een verslag hiervan werd geschreven op een kleitablet. Een kopie hiervan ligt in het gebouw van de Verenigde Naties. Na de raadselachtige val van het rijk rond 1200 voor Christus herinnert weinig ons nog aan dit goed georganiseerde volk, wat diplomatiek en veroveringslustig was, maar niet agressief, alhoewel de macht op het militaire apparaat berustte. Onze gids nodigt ons uit om in de middag de coöperatie van Koerdische vrouwen te bezoeken om te bekijken wat ze produceren. Deze coöperatie is opgericht om de Koerdische vrouwen, die hier leven en uitsluitend de Koerdische nationaliteit bezitten en niet de Turkse nationaliteit, waardoor zij geen werk kunnen vinden, te helpen aan een inkomen. Hij is trots op wat de Koerdische vrouwen presteren. Na de verlate lunch in het restaurant van Otel /Camping “Baskent”, waar wij verblijven, kiezen wij voor rust. De warmte zindert boven het land. Wij zijn geïnteresseerd, maar ontzien het om naar het dorp te lopen om het werk van de coöperatie te bekijken. De schaduw en koelte verleiden ons, hoe jammer dit ook is voor allen die bij dit project zijn betrokken. De blog bijwerken is een goede optie wanneer het zo heet is. Doet de Wifi het, dan is iedereen weer bij! Vanavond lekker makkelijk : brood met een gebakken ei!
Tijdens de maaltijd vertelt Carla aan Jan van Els te hebben gehoord, dat de teervlekken op de camper van het zwetende asfalt gister tijdens onze rit hiernaartoe, met roomboter van de camper zijn te verwijderen. Jan maakt een praatje met Els, krijgt een stukje boter en probeert het uit. De teer verdwijnt als sneeuw voor de zon! Morgenochtend de boter met water afspoelen voor het vertrek. Nu is het te donker!