Moskou

Vroeg op! Wij moeten op tijd vertrekken om in konvooi de stad Moskou in te rijden vanwege de slechte toegankelijkheid van het centrum en het enorm drukke verkeer. Een vermoeiend traject van 470km met enorme en constant kamikaze acties van vrachtwagens met lange aanhangers en automobilisten, die kennelijk solliciteren naar een velg of autoband aan de rand van de weg, ter nagedachtenis voorzien van een grafwerk van felgekleurde kunstbloemen en een foto van de coureur. Het herinnert mij aan Griekenland met zijn heilige huisjes en kruisjes langs de weg. Onze Lobbes trekt niet zo best, waardoor wij weinig kilometers per uur afleggen. Het schiet niet echt op. De temperatuur is goed opgelopen. Als wij een helling trekken, geeft de auto de brui eraan. Jan stuurt de auto de vluchtstrook op om na controle van de motor en assen even later rijdend over de vluchtstrook, een parkeerplaats te bereiken, waar de motor af kan koelen. Alles is gloeiend heet! Wij drinken wat. Rustig rijdend, op tijd terugschakelend, stomen wij door en bereiken het afgesproken benzinestation, waar Jan tankt, Carla een warme hap in het restaurant koopt, om verlaat met de tweede groep in konvooi de ring van Moskou op te gaan. Kai heeft problemen met de opbouw: enkele bouten zijn afgebroken en moeten door zwaardere worden vervangen. Warm, ramen open, tijd voor de warme hap gedurende het stilstaan tijdens het file rijden: voor Carla een les in schakelen… Veel bekijks en regelmatig opmerkingen! Opgestoken duimen! Telefoons klikken: Lobbes en Carla stelen de show. Drie uur hebben wij nodig om in het centrum van de stad de camping in het Sokolniki-park te bereiken, waar wij 4 nachten zullen staan. Enkele van de groep geven aan, dat Jan niet voor niks in een terreinwagen rijdt: hij wordt over een hoge trottoirband door het bos naar een plek gedirigeerd in de bocht van de weg door het park. Net vol getankt zoals het een diesel betaamt, voor hij wordt weggezet, verliest de wagen diesel bij het nemen van de hindernissen. Jan baalt als een stekker, want de diesel blijft na ons vertrek als herinnering nog lang op het asfalt zichtbaar aanwezig! In het bos zie je op het tententerrein de bandensporen als aandenken, omdat de eerst aangekomenen vooraan gaan staan en er geen rekening mee houden, dat de anderen van de groep eveneens een prettig plekje appreciëren. Het park heeft evenementhallen en een openluchtpodium. Talloze opties voor vermaak voor jong en oud, zoals skaten, mountainbiken en met zijn allen op een grote vriendenfiets . Het is een zoele avond. Kennelijk een muziekevenement in de openlucht: niet aan voorbij te gaan. Wij waarderen niet alles wat ten gehore wordt gebracht, maar de blijmoedigheid van de vele passanten, die overduidelijk van alles genieten straalt op ons af. Onze wagen oogst veel bewondering en is een bezienswaardigheid voor velen, die rondom lopen en de wagen van alle kanten bekijken en tenslotte een foto maken, het liefst zelf er op of de kinderen…. De een vraagt netjes om toestemming, de ander doet het gewoon. Een ommetje ervoor maken is aan de orde van de dag. Graag maken zij een praatje, maar slechts weinigen beheersen een andere taal dan Russisch, wat wij jammer genoeg niet beheersen. Jan is vorig jaar driftig met zijn cursus Russisch en Chinees bezig geweest, maar helaas is het studeren stil komen liggen door het invallen voor de zieke collega. Wij proberen wat simpele woorden en groeten ons eigen te maken, maar Russisch is niet gemakkelijk! De Russen waarderen het ten zeerste als wij iets in het Russisch produceren en beginnen meteen een heel verhaal. Helaas, dit gaat boven onze pet! Nu vinden wij het jammer, dat wij geen gesprek kunnen voeren, omdat de mensen werkelijk heel vriendelijk ons tegemoet treden. Tot laat in de avond verpozen de mensen zich in het park. Wij laten de ramen open, omdat het ontzettend heet is in de camper om te slapen, rond de 30 gr C, ondanks het hef dak. ’s Nachts is het onrustig met aan en af rijdende tractoren, die hekken of watertanks vervoeren, over de hoge drempels in de toegangsweg denderen. Wij staan werkelijk op een sublieme plek! Niemand van de groep heeft iets gehoord en heerlijk geslapen… Voor een grote stad als Moskou zijn de voorzieningen op de camping beperkt : 3 douches, 2 toiletten, een keurig aanrecht om af te wassen en een wasautomaat. Jammer genoeg zijn de keuken en de wasautomaat uitsluitend tijdens kantooruren van de receptie geopend van 10-19 uur. Zeker de wasautomaat is met zo’n grote groep constant in bedrijf