De Opera

Gelukkig vandaag geen grote afstand om te rijden: 130km ongeveer. Wij zijn moe!
Vandaag wederom goede stukken asfalt en Russisch asfalt , wat in de praktijk file oplevert en vertraging, waardoor wij eigenlijk de ganse dag in de camper zitten om de afstand af te leggen om ons doel te bereiken. Hiernaast rijden wij nooit hoge snelheden, variërend van 25km bij het klimmen van een helling tot maximaal 85 km op een goed geasfalteerde weg. Dit geeft een lage gemiddelde snelheid voor onze camper! De weinige vrije tijd, die overblijft, gaat op aan eten, slapen, onderhoud van de camper, wassen en sociale bezigheden. Wij kunnen niet altijd ons aan alles onttrekken. De anderen trekken veel meer met elkaar op dan wij. Wij zijn toch in zekere zin . Bovendien zijn wij de mening toegedaan, dat je voor elkaar moet klaar staan, maar niet teveel met elkaar moet optrekken, want op een zeker moment geeft dit trammelant. Op alle groepsreizen merk je, dat dit helaas zo uitpakt. In Jekaterinenburg zoeken wij het grote winkelcentrum op, niet ver van onze bestemming. Hier wederom een grote Ikea! Laat ik bij Ikea in Nederland kleine giften hebben gekocht voor kinderen onderweg…. Origineel, hoor! De Hollandse presentjes zoals klompjes, liggen nog thuis in Nederland: vergeten mee te pakken! Toch ben ik verrast door de vele Ikeavestigingen in Rusland. Ook hier is Ikea heel erg populair. In deze hypermoderne winkelcentra vele vestigingen van allerlei grote merken van over de hele wereld. Wat een allure! Vele Russen zijn goed gekleed! Vrouwen lopen vaak op heel hoge hakken. Onbegrijpelijk, hoe ze zich staande houden. Bewondering valt hun ten deel. Toch is en blijft er de tegenstelling tussen mensen, die het goed hebben of minder hebben. Een auto is een statussymbool in Rusland. Het maakt niet uit, wat de leeftijd van de auto is. Tweedehands wagens worden speciaal door de autohandelaars in het buitenland auto geïmporteerd uit Japan, waardoor een Japanse auto in die zin de Duitse merken de loef afsteekt. Hoe verder wij van Moskou geraken, des te meer Japanse auto’s wij met een rechts stuur zien rijden. Er bestaat zelfs een Russisch gezegde, dat het prima is om een Russische Lada te kopen qua aanschafprijs, maar dat je na een jaar de aankoopprijs hebt gespendeerd aan reparaties. Dit geeft weer, hoe een Rus over een Lada denkt. Zo zie je hier dure merken in grote getale rondrijden, maar eveneens ontzettend oude Lada’s aangekocht. Een Rus heeft een voorkeur voor een Duits merk, omdat zij ervan zijn overtuigd, dat een Duits merk zeker 20 jaar meegaat. Echter de aankoopprijs van een geïmporteerd Duits merk ligt hoger dan van een, Kamas en voor ons onbekende Russische merken. Deze oude auto’s doen ons aan Cuba denken, waar wij zoveel oude Amerikaanse wagens hebben zien rijden. De Russen zijn zeer geïnteresseerd in onze wagen, maar wij hebben respect voor die nog altijd rijdende markante auto’s van vele jaren her, die wij op onze weg ontmoeten. Over en weer bewondering brengt evenwicht in de verhoudingen. Boodschappen in de kar en een heerlijke warme maaltijd in een restaurant, bezorgen ons een plezant gevoel. Op zoek naar Ski-Sportcentrum < Woltschicha>, waar wij 2 nachten mogen staan. Er is een uitzondering voor onze groep gemaakt. Het seizoen is gesloten, maar wij mogen gebruik maken van de voorzieningen. Men is op het terrein druk bezig met de voorbereidingen voor de komende winter. Er wordt getimmerd en gebouwd ter uitbreiding van de accommodaties. Carla gaat op onderzoek uit, klimt de trappen op, gaat het gebouw in op zoek naar toiletten en douches. Als zij zich afvraagt of er mogelijk boven voorzieningen zijn en de trap wil beklimmen, ontmoet zij een verbouwereerde man, die naar beneden komt en uitsluitend Russisch spreekt. Desondanks weet zij hem duidelijk te maken, waar zij naar op zoek is. Hij neemt haar mee de trappen af, betreedt het gebouw op de begane grond en opent een deur van een klein kamertje, waarin centraal een gemakkelijke fauteuil staat, een kleine eet- annex werktafel met bijbehorende stoel, een komfoor op een plank aan de tegenoverliggende wand, terwijl de rechterwand een toiletruimte, een wasautomaat en een douchebak herbergt. Hij wijst op de boiler boven de wasmachine, die aanstaat, wat hij voor de zekerheid controleert. Met andere woorden : de douche is klaar voor gebruik! Hij wijst waar de lichtschakelaar van de ruimte zich bevindt. Alles behalve een bed, maakt van dit kamertje zo goed als een huis door de bijna complete inrichting met wat men nodig heeft … Na het avondeten gaat Carla de douche uitproberen, omdat zij heel graag haar haar wil wassen. Prima douche! Opgeknapt loopt zij terug naar haar camper en wordt bij het passeren van de groepjes buiten zittende mensen door de anderen bestookt: waar komt zij vandaan?; waar is zij geweest?; van de rivier, antwoordt zij om te plagen! is hier wel een douche? ;waarom heeft de leiding dit niet gemeld?! De groep is niet blij en voelt zich tekort gedaan. Nog meer als zij ontdekken, dat er zelfs een wasautomaat ter beschikking is…. Heel veel vrouwen hebben vanmiddag ijverig met de hand staan wassen! Maar ja, alles hangt reeds aan de waslijn. Te laat ontdekt! De leiding heeft geen weet van dit gedoe. Dat is maar goed ook! Zij doen verschrikkelijk hun best in onze ogen. Mensen zijn nooit tevreden, maar staan wel klaar met hun kritiek! Hierna begint de wedren op de douche, die slechts een kleine boiler tot beschikking heeft. Wij gaan naar bed en bemoeien ons er verder niet mee. ’s Ochtends om 9 uur staat de bus voor op het terrein om ons de stad te laten zien. Wij hebben een aardige gids, die ons meeneemt naar de plek, waar de tsarenfamilie is vermoord en nu een mannenklooster is gevestigd, wat nog steeds wordt uitgebreid: een royale nieuwe kerk staat in de steigers! De oude stad met prachtige oude en moderne gebouwen en een levendig centrum. Het is vandaag in deze stad file! Jekaterinburg is berucht wat file betreft! Om van hier naar ginder te komen kost enorm veel tijd! Wanneer een deel van de groep met de bus terugkeert naar het wintersportcentrum, worden wij in het centrum afgezet om ons hier te verpozen, omdat wij vanavond om 18.30 uur Tsjaikowski’s opera “ Eugen Onegin” in het chique Operagebouw zullen gaan bekijken en beluisteren. Het is een prachtig gebouw. Wij genieten van de voorstelling! Vreemd vroeg afgelopen: om 21 uur na een zeldzaam vroege aanvang voor Nederlandse begrippen! Wel 3 pauzes tussendoor! Alles wordt meteen afgesloten; je kunt na de voorstelling amper meer naar het toilet! Gelukkig aan een mevrouw gevraagd of ik nog even naar de toilet mag… Als ik boven kom, is de voordeur reeds gesloten en wordt de toegangsdeur voor mij als laatste geopend en meteen achter mij gesloten. De bus staat voor het Operagebouw te wachten. Op weg naar het wintersportgebied maken wij een tussenstop. Hier is de grens tussen Europa en Azië! Het is jammer genoeg al bijna donker. Moeilijk op de foto vast te leggen!