Door de Todrakloof gereden
Blijf op de hoogte en volg Carla en Jan
10 April 2013 | Marokko, Aït Hani
Dag 17 Onze oudste kleindochter verjaart vandaag! In Nederland is vannacht de zomertijd ingegaan. Dit wil zeggen, dat als wij om 7 uur wakker worden, jullie in Nederland je ontbijt al achter je kiezen hebben, want bij jullie slaat de klok al negen uur! Voor het in het vergeetboek geraakt, eerst de jarige gebeld. Al ben je nu vijf jaar geworden, dan is een telefoongesprek toch heel wat moeilijker dan een praatje thuis. Haar moeder hoort haar dochter niet veel meer antwoorden, neemt de telefoon over en praat gezellig bij. Tijd voor ontbijt, de camper op orde maken en op stap. Voor de afwisseling een rit door de Hoge Atlas, om en langs de Ait Morrhad bergkam naar Amellago. Wij rijden door kleine dorpen en palmeria’s in de vallei en langs rivierbeddingen. Langzaam stijgt de weg en komen wij in het kale landschap van de Hoge Atlas. Via een hoogvlakte bereiken wij Tamtattouche, een schilderachtig dorp met zijn lemen huizen in het rode en okerkleurige landschap. Van hieruit lopen onverharde wegen naar de Dadeskloog in het westen en Imilchil in het noorden over passen, door klovenen over vlaktes en bergen. Wij dalen af naar de Todrakloof met zijn indrukwekkende steile rotswanden, tot 300meter hoog aan beide zijden van de smalle doorgang ,veroorzaakt door een geologische breuk, waardoor de rivier Todra stroomt en zijn weg vervolgt naar het palmbos van Tinerhir. In de kloof hangen Duitse alpinisten in de touwen, druk bezig met het beklimmen van de steile wanden. Raar, want tot nu toe hebben wij heel weinig Duitsers ontmoet! Het wemelt in Marokko van Franse camperaars, maar het aantal Nederlanders rondreizend in campers is echter bepaald ook niet mis! Vandaag hebben wij er een heel rustige dag van gemaakt. Ons niet gehaast, genoten van de mooie natuur en het heerlijke weer. Het is een prachtig traject! Blijmoedig rijden wij camping Le Soleil op in Tinerhir-Todgha. De camper heeft ons zonder problemen op deze plek gebracht. Met de helft van de club eten wij warm in het restaurant en bestellen water zonder gas , omdat wijn hier taboe is. De ober opent de fles en wij drinken bij het heerlijke eten de fles water leeg. Alles verloopt een beetje traag, maar het smaakt goed. Vermoeid duiken wij op tijd het bed in. Het is heerlijk koel voor een goede nachtrust.