De rozenvallei

Dag 19 Wanneer wij de camping vroegtijdig verlaten hebben wij meteen een verschrikkelijk slecht wegdek vol gaten! Prachtige omgeving, maar totaal kapot gereden asfalt! Dit rijdt niet lekker. Wij hebben in het gehucht Todga na de Todrakloof voor Tinerhir geslapen. Tinerhir is een levendige stad en bestuurlijk centrum van deze streek. Wij rijden allereerst door en langs verschillende oude stadsdelen en het 12 km langgerekte Todra palmbos, voor wij in het centrum van de stad zelf belanden. Op zoek naar een timmerman voor de lat, die gister niet is geleverd. Dat geeft rust in de tent! Uit een boomstam wordt de lat precies op de gewenste maat gezaagd. Geregeld! Achter in de garage netjes opgeborgen voor het geval dat. Richting Boumalne Dades langs zilvermijnen, maar de wind steekt op en zandstormen razen over ons heen, vertroebelen het zicht. Het Dal van de Dadels is vandaag onze route: dadelpalmen, maar rozen? Niet te zien. Wij drinken koffie in El-Kelaa M’Gouna op de parkeerplaats voor het gemeentehuis en eten onze boterham. Dit is het hart van de rozenstreek! Jawel: overal kan je rozenwater kopen! Te kust en te keur. De rozen zijn door pelgrims in de 10e eeuw meegebracht uit Mekka, hebben een peperachtige geur en worden in het voorjaar geplukt. Me dunkt, dan moeten wij ze nu toch zien. Zeker als de oogst 3000 tot 4000 ton rozenblaadjes oplevert, wat in plaatselijke distilleerderijen wordt verwerkt tot grondstof voor de parfumindustrie en tot rozenwater. Misschien ver verwijderd van de weg… Soukra wordt omgeven door een imposant palmbos uit de 12e eeuw. Hier liggen de mooiste kashba’s van zuidelijk Marokko, veelal vervallen tot ruine. Desondanks worden sommige nog deels bewoond, alhoewel veel inwoners zijn verhuisd naar de blokkendorpen langs de weg. Wij rijden door, want wij moeten vandaag behoorlijk wat kilometers maken. Langs de El Mansour Eddahbidam . Het stuwmeer wordt gevoed door de Dades en de Ouarzazate, die samen de Draa vormen, waardoor water voor de palmbomen, de golfbaan en ik neem aan voor de bevolking en elektriciteit voor de vallei wordt geleverd. In Ouarzazate bevinden zich de Atlasfilmstudio’s en de Italiaanse Andromedastudio’s waar beroemde films als Lawrence of Arabia en Kundun zijn opgenomen. De studio’s bestrijken een groot stuk woestijn en voorzien in het levensonderhoud van een flink deel van de bevolking van Ouarzazate. Nooit geweten, dat er in Marokko studio’s zijn, waar dit soort films worden opgenomen. Carla wil hier wel een kijkje nemen, maar Jan lijkt het helemaal niets. De supermarkt kunnen wij met veel moeite vinden na twee keer een rondje te hebben gereden rond het pand aan de enige hoofdstraat. Wij hadden een royaler pand met een grotere sortering verwacht. Zo kan een mens lang zoeken. Gelukkig waren wij niet de enige, wie dit overkwam… Voorzien van onze boodschappen op weg voor het laatste traject, want op het programma staat een gezamenlijk bezoek aan de kashba van Ait Benhaddou om 17 uur. Wanneer wij op de camping arriveren vernemen wij, dat het bezoek aan de kashba naar morgenochtend 8.30 uur is verzet vanwege de hevige wind, die vanmiddag mensen omver heeft geblazen, zelfs letsel heeft veroorzaakt vanwege een ongelukkige val. Zo, dat is lekker even ontspannen: vermoeiend rijden vandaag door de hevige wind en het lange traject. De camping ligt op een mooi plekje, maar het sanitair is niets en het voltage van de elektriciteit is veel te laag! Onze koelkast piept erbarmelijk en wordt door Jan op gas overgezet. Hij koppelt de elektriciteit af: over op selfsupporting. Beter voor alle apparatuur! De campingbaas heeft afgesproken een heerlijke maaltijd te verzorgen: goed doorbakken en verhit lamsvlees in de tajine. Wij mogen onze eigen wijn aan tafel meebrengen. Wat een aardige geste van de baas! Met zijn zestienen aan tafel. Het duurt wel even, eer er wat wordt geserveerd. Het ziet er goed uit en het smaakt! Jan stapt op na het hoofdgerecht, want hij is moe en wil naar bed. Wij krijgen alsnog een toetje, waarna het personeel musiceert en zingt om ons van de Berbermuziek te laten genieten. Ik stap op om een kijkje bij Jan te nemen. Hij blijkt te liggen rillen van de kou! De sprei weer uit de kast gehaald. Dat bevalt! Beiden gaan wij slapen.