Na de cascade een heerlijk bruiloftsmaal

Dag 35 Om 9 uur verzamelen wij ons om onder begeleiding van een gids naar de Cascades d’Ouzoud te wandelen. Degenen, die slecht ter been zijn, worden door een busje naar de bovenkant van de cascade gebracht, waar zij de waterval van boven kunnen bewonderen. Er is geen weg naar de onderkant van de waterval. Uitsluitend een wandelpad of een lange trap met heel veel treden. Tijdens de wandeling valt de warmte als een warme deken op ons, ondanks het vroege uur. De weg kent geen beschutting. Geen bomen. Geen schaduw. Uitsluitend mooie vergezichten op de rivier, de bergen en het glooiende landschap. Bij de entree van de weg naar de watervallen kunnen wij gebruik maken van de schaduw van de bomen. Een stuk aangenamer! Wij lopen eerst naar de bovenkant van de watervallen, waar wij in het ravijn kijken, waar het water zich in stort. Door het bos lopen wij via een Berberdorpje richting ravijn om van daaruit de watervallen te bewonderen. Onderweg kruisen apen ons pad, die absoluut niet benauwd voor ons zijn. Een van de apen haalt naar een van de vrouwen uit, die verschrokken achter haar ega wegschuilt. Onder aan de heuvel liggen bont versierde vlotten met heuse stoelen erop, gereed in de rivier om bezoekers naar de onderzijde van de waterval te peddelen om dit schouwspel van dichtbij te ervaren. Het merendeel van de groep scheept zich in. Sommigen steken te voet de rivier over via stapstenen. Het is ontzettend warm. De twee jongens, die ons vlot besturen en naar de waterval roeien vinden het een uitdaging om zo dicht mogelijk bij het neerstortende water te komen ondanks het tegenstribbelen van sommigen op ons vlot. De verneveling van het neerstortende water is een aangename verkoeling voor ons lijf. Wat minder voor de meegesjouwde camera’s en filmtoestellen… Het vaartochtje bezorgt ons veel vreugde en plezier! Wanneer een ieder het vlot heeft verlaten en gereed is om de terugweg te aanvaarden, starten wij de klim naar boven. Een trap met ongeveer 600 treden. Tussentijds vele uitzichtpunten om de watervallen op verschillende hoogten te bekijken. Vele picknickplekken onder de bomen, waar hele Marokkaanse families van het toeristische uitstapje genieten door gezellig op een meegesjouwd kleed het meegebrachte voedsel te nuttigen. Links en rechts restaurantjes, waar de tajines staan te pruttelen om straks geconsumeerd te worden. Een geweldig gezicht: rijen tajines op houtskoolvuurtjes, waarvan de ober even de deksel oplicht voor mij, als nieuwsgierige Europeaan, om te laten zien hoe heerlijk het er uitziet… Ezeltjes dalen, vol beladen, de trappen af, aangestuurd door kleine jongens of oudere mannen, die niet altijd even vriendelijk met de ezels omgaan, gezien door de ogen van de dierenvrienden in onze groep, welke zich luidkeels laten horen, hoe zij over deze dierenbehandeling <<>> denken… Als blikken zouden kunnen doden, waren er wederzijds aardig wat doden gevallen! ’s Lands wijs, ’s lands eer! Bovendien vinden wij Europeanen, het geweldig mooi om deze taferelen vast te leggen, omdat het werkelijk een plaatje waard is, hoe de restaurantjes bevoorraad worden door de ezeltjes en hun begeleiders. Loop je met een fototoestel of een filmcamera, dan wordt je blik gevangen door venijnig kijkende mannen, die je als het ware gebieden geen foto of filmopname te maken, noch van hun ezel noch van henzelf, zonder of met hun ezel. Halverwege zetten wij ons met een groepje in een van de restaurantjes voor een drankje, waar gelukkig een heuse toilet is! Een jonge vrouw heeft net de toilet gereinigd. Toiletten zijn zeer dun gezaaid in Marokko. Soms heel lastig tijdens een excursie, als er uren geen toilet voorhanden is. Gelaafd beklimmen wij de resterende treden en beklimmen de heuvel op weg naar onze camping. Tijd voor een verlate lunch en eventueel een siësta. Er is nog plek in de queue voor te draaien wasjes. Een van de kokkinnen doet de was voor ons in de wasautomaat, die achter slot en grendel staat. Als de was klaar is, mag ik de was er wel zelf onder toezicht uithalen. Snel ophangen aan een van de waslijnen van de camping. Het droogt als een tierelier! Zelfs de handdoeken! Als het tijd is om het diner te gebruiken, ligt de schone was al weer in de kast! Lange tafels staan in de avondlucht, die rood kleurt en afkoeling brengt. Wij krijgen een Marokkaans bruiloftsmaal voorgeschoteld. Het smaakt heerlijk! Deze camping is een zeer welkome afwisseling in ons programma. Niet iedereen in onze groep denkt er zo over, daar men op deze camping wordt gevraagd in kleding en gedrag zich aan te passen aan de normen en waarden van zowel de Marokkaanse gasten als het Marokkaanse personeel. Terecht in onze ogen! De camping is afhankelijk van de klandizie van beide partijen. Over en weer zal je rekening met elkaar moeten houden: dit keer zelfs op de camping in de keuze van je kleding. Niet in bikini, zwembroek of zeer schaars gekleed mogelijk aanstoot geven! Zeker niet door aan de tafel te gaan zitten voor het huis, wat aan een Marokkaanse familie is verhuurd!! De hitte van de dag gaat over in een koele nacht! Een weldadig gevolg van de ons omringende bergen…