Op de rede voor Montevideo

23 november 2016 Om 6 uur liggen wij stil: onze loods verlaat ter hoogte van Montevideo de Grande Africa. Met geringe snelheid varen wij verder. Jimmy doet onze kamer met de Franse slag. De kapitein heeft nog geen toestemming de haven binnen te lopen. Misschien donderdagavond 24 november … Om 9 uur brengen Jan en Sylvie vast spullen naar hun auto’s, begeleid door Leonardo en Jimmy, die hen helpen zware tassen naar beneden te dragen, omdat tijdens het ontschepen geen hulp kan worden geboden door de hectiek van het lossen en laden. Jan en Sylvie staan er nu alleen voor, omdat hun partner niet in staat is, hen te ondersteunen. Plezierig, dat ons verzoek om assistentie is ingewilligd door de kapitein. Carla maakt gebruik van een speciale groene zeep, - op een bepaald moment naast de wasmachine achtergelaten -, waarmee de smeer op haar crème schoenen als sneeuw voor de zon verdwijnt!! Jammer genoeg, niet eerder bedacht… De Footnote’s hadden na een dergelijke opknapbeurt kunnen worden ingeruild voor de grijze Meindl’s met een beter profiel… Wellicht beter grip op het dek… Ach, te laat! Het heeft absoluut geen zin hier enige gedachte aan te verspillen! Rond 11.30 uur loopt de snelheid terug tot 8 km als wij op de rede belanden en het anker wordt uitgegooid. Op het dek probeert Jan berichten binnen te halen, wat soms even lukt, maar even later niet meer… Onvoldoende signaal om via internet tekst en foto’s te verzenden… Dante komt op de valreep om informatie over medicatie in te winnen bij Doc, zoals de bemanning Jan noemt. Peter vraagt aan Jan of hij nog bruikbare adviezen heeft voor hem, als hij gedurende 4 jaar aan het rondreizen is….Richting Alaska, zo lang hij de financiële middelen ter beschikking heeft. Tijdens het diner informeert Peter, wat is geregeld voor de ontscheping van de camper van Alain en Sylvie. Wij vertalen en verhalen, dat Sylvie niet in staat is de camper te besturen en dat Alain nog geen toestemming heeft gekregen in Montevideo aan boord te komen, om de camper de boot af te rijden. Tja, veel zaken worden op het laatste moment besloten of niet….! En wat onze plannen zijn? Gaan wij binnenkort met de Unimog op pad? Nee, want Carla kan absoluut niet in de Unimog klimmen, noch in de bestuurderscabine, noch in het slaapgedeelte. Een definitief besluit is afhankelijk van de uitslag van de MRI-scan! Hoogstwaarschijnlijk is een operatie de aangewezen behandeling. De Duitsers vallen stil. Blijven wij in Montevideo voor een eventuele operatie of keren wij terug naar Europa? Wat dan? Maken wij de trip door Zuid Amerika alsnog op een later tijdstip? Duidelijk: bij geen van hen zijn tot nu toe deze gedachten opgekomen… Kennelijk schep je door met krukken rond te hobbelen een rooskleurig beeld… Na het avondeten gaan Jan en Peter in conclaaf over preventie, zwervend met je MAN door de ruigten van Zuid Amerika, en eventuele therapie. Marie Francoise is de hele dag al niet lekker en trekt zich met Jean Paul, terug in hun hut. Sylvie en Carla starten een spelletje Scrabble in het Frans. Een leuk spel met goede vondsten. Jammer genoeg blijven moeilijk in het Frans te verwerken letters over van deze Engelse uitvoering. Giechelend proberen zij de laatste letters op te ruimen door alle hen bekende talen te gebruiken - Frans, Engels, Nederlands, Duits, Italiaans en Spaans – en alle resterende letters samen te voegen. Desondanks niet alles weg te leggen, terwijl er ruimte in het spel zit. Ontspannen gaat een ieder zijns weegs.